Aldehou

Leeuwarden. We zijn begonnen om de opnames die we vorige week van Aldehou en Dieuwke gemaakt hebben in Vrouwenparochie te bewerken. Zoiets als een pop aan en uitklede, maar dan muzikaal. Een mooi proces waar we tot nu toe behoorlijk enthousiast over zijn. We zijn er echter nog niet uit of we de klokken laten luiden in het intro van Aldehou. Gezien de lyriek hieronder komen we er haast niet onderuit.

"Een Fries houdt nu eenmaal van klokluiden en omdat die van de Oldehove de grootste van heel Friesland zijn, worden ze vooral in hooge eere gehouden. Het moge dan ook kosten wat het wil, zei men, de klokken moeten weer kunnen luiden, als voorheen. Daarom werd een aanbod, om ze goedkoopheidshalve aan een paar balken op te hangen en een uurwerk te maken, dat in het tempo van luiden een hamer op de klokken kon doen slaan, niet eens overwogen. Men wilde het echte luiden, het beieren, weer, anders niet. Wanneer de Friezen dan ook maar denken aan ’t luiden der klokken van de Oldehove, dan schiet zelfs bij velen hunner de dichtader los en vindt men in haast elke courant een versje op oud of nieuw rijm, maar meest in den Frieschen tongval, dat den lof dier klokken en daarmee dien van de Oldehove verkondigt".


Klokken fen us Aldehou,
Bylje, droan oer Heitlâns mieden,
Sjong yn klanken âffaers dieden,
Sjong us fen âld fryske trou.
Aldehou! Aldehou!

Oan dyn foet griis, heech gebou,
Rest it scaei fen stoere lieuwen, ’
t Stof forsamle troch de ieuwen,
Leit yn ’t skaed fen ’t âld gebou
Fen us fryske Aldehou.

Klokken fen us Aldehou,
Klink yn bliere Heechtiids dagen,
Sjong fen frede en wolbehagen,
Sjong yn bliidscip, klei yn rou,
Aldehou! Aldehou!

Nu nog een goed Fries spreekwoord...