Het hondje van Havank

Persephone

Jelsum. Uitgenodigd om een voorstelling bij te wonen van leerlingen van de opleiding Drama en maatschappelijk werk in Leeuwarden reisden wij af naar Dekema State.

Lopend door de tuin en boomgaard ontmoette wij de tuinman die ons toeriep:"Ik zou het niet doen!" We sloegen zijn waarschuwing in de wind waarna we werden ontvangen door Perséphoné, de godin van de onderwereld die ons op het hart drukte dat het sterven van elk levend wezen in haar handen is.

In groepen van drie werden we vervolgens door Friese State geleidt met de opdracht van Havank (Hans van der Kallen) de moord op zijn hondje op te lossen. Zodoende kwamen we in drie scenes terecht waarin de drie verdachten, twee broers en hun zuster, hun alibi kracht trachten bij te zetten.

Vanuit de kelder(met zicht op de gracht en het riool) via de bibliotheek (de schrijver en zijn boeken) en de keuken (een vogelkooi als alarminstallatie voor een teveel aan koolmonoxide in huis) Op de zolder vond de ontknoping van het mysterie plaats. Dader bleek de tuinman te zijn (hij had ons nog zo gewaarschuwd...) en had het hondje inmiddels in de hoftuin van de State begraven. (Vanuit verschillende vensters was deze scene waar te nemen)

Een verhaal geheel in stijl van Havank, mooi uitgebeeld door de acteurs en actrices in de betoverend mooie, middeleeuwse omgeving van Dekema State.

Toen we door de boomgaard naar onze auto liepen om naar huis te gaan moesten we even aan de Hof van Eden denken.

Wat dit met de Crazy Brains te maken heeft? Niets! We gaan er nog een keer met de hond wandelen.

Ûnder 'de pommeranten fan Tresoar' dy't foar us de foarstelling besochten seach ik ek de fryske dichter Tsjisse Hettema. Hy eachet altyd wat swartgalliche, mar no flonkerjen syn eagen . Wy makke in praatsje en gongen elts us paad.

draai it skroefdopke
fan de bestimming (op film noch, it iene byld ferglidet yn it oare en sûcht de mimyk nei binnen)
ôf
in leven komt bleat
mei freeslik sâlt fleis yn potten
grûn
(krekt it weckflessefamke dat oanseit mear sûker yn fruchten te brûken)
it wyt útbiten fleis eaget
swiet

as jongfammelibben dat ûnwittend
is en slikjend lâns de râne
alles lekker toant oan
wa't it wit en skrikke lit

©Tsjisse Hettema